شهر از پاریسی ها خالی شده و در دست توریست هاست. این چهره پاریس در این روزهاست.
ماه های ژوئیه و اوت ماه های سفرهای تابستانی فرانسوی هاست.
شاید بیراه نباشد که بگوییم یک فرانسوی می تواند ده ماه سال کار کند و پس انداز کل
ده ماه را در دوماهی که می رود تعطیلات خرج کند.
تعطیلات برای فرانسوی ها بسیار مهم است. غیر از تعطیلات
تابستانی که مرخصی می گیرند، تعطیلات سال نو، تعطیلات عیدپاک و چند تعطیلی دیگر هم
فرصت برای سفر را برای آنها فراهم می کند.
اما ماه اوت و کمی هم ژوئیه تفاوت دارد. به طور آشکار
مشاهده می شود که شهر تعطیل است. مثلا در محله من از ابتدای اوت رستوران چسبیده به
آپارتمان، داروخانه ۲۰ قدم آنطرف تر، نانوایی آنور خیابان تعطیل هستند.
در روزهای آخر هفته که گویی گرد مرگ بر محله پاشیده اند و
بسیار دلگیر است.
اما این مسئله قطعا مشکلاتی هم ایجاد می کند. هم از نظر زندگی و هم از نظر روحی و روانی.
ده روز پیش که مریض شده بودم با چند دکتر از جمله پزشک
عمومی ام تماس گرفتم اما همه در مرخصی و تعطیلات بودند و با سختی یک دکتر مناسب
پیدا کردم.
به دانشگاه ایمیل زدم تا سوالی مهم را قبل از یک جلسه بپرسم که بلافاصله به طور اتوماتیک جواب آمد
که ما در تعطیلات هستیم. به چند فرد دیگر هم برای پیدا کردن کار ایمیل زدم که باز چنین جوابی دریافت
کردم.
چندتا از دوستان نزدیکم هم در تعطیلات هستند و رفت و آمدها و تماس های تلفنی ام تقریبا به صفر رسیده است و خب این از نظر ارتباطات بسیار بد است.
اما دوستم که چند روز پیش از لندن برای دو روز به پاریس آمده بود، از این همه
تعطیلی و بسته بودن مغازه ها و حتی داروخانه ها حسابی شاکی بود. به او گفتم: به فرانسه خوش آمدی! شهر تعطیل است. لطفا مزاحم نشوید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر